Ciekawostki o szczurach

Ciekawostki z życia szczurów i myszy

 

• Zęby szczura rosną z prędkością 2 - 3 mm na dobę.
• Szczur przeciśnie się przez otwór wielkości 13 mm, a mysz przez otwór wielkości 6 mm.
• Szczury potrafią się wspinać po powierzchniach pionowych.
• Szczury bez problemu wykonują skoki na kamienną podłogę z wysokości 5 - 6 metrów, a na miękką ziemię obserwowano skoki z 10 metrów (wysokość 3 pięter!).
• Codziennie przybywa na świecie 3,5 miliona szczurów.
• Szczury przenoszą ponad 60 groźnych chorób np. dżumę, leptospirozę, salmonellozę, włośnice i inne.
• Myszy nie muszą pić.
• Gryzonie zanieczyszczają żywność swoimi odchodami.
• Szczur wędrowny gryzie z naciskiem 1 700 kg/cm2 z szybkością od pięciu do sześciu ugryzień na sekundę.
• Szczur wędrowny ma bardzo dobry słuch.
• Uszy są małe i gęściej owłosione niż u szczura śniadego lub hodowlanego.
• Jedna para szczurów wędrownych może w ciągu roku mieć ponad 50 potomków.

 
 
Szczur wędrowny w XVII wieku przybył do Europy i wyparł szczura śniadego, który w znacznie mniejszym stopniu potrafi się przystosować do zmiennych warunków.
 
Szczurzyca po zapłodnieniu może przechowywać dłuższy czas nasienie i zapłodnić się bez samca po pewnym czasie a jest to na wypadek jeśli by owych zabrakło.
 
Środowiskiem życia tego szczura są osiedla ludzkie. Najczęściej można go spotkać w magazynach produktów żywnościowych, spichlerzach, rzeźniach, stajniach, piwnicach, śmietnikach. Chętnie też trzyma się brzegów zanieczyszczonych zbiorników wodnych, ścieków, a także sieci kanalizacyjnych. Unika terenów suchych. Nory zakłada pod podłogami, między workami i skrzyniami, w rurach kanalizacyjnych. Na terenach niezabudowanych wykopuje w ziemi nory składające się z rozgałęzionych tuneli, oddzielnych komór do spania i do przechowywania zapasów oraz zaopatrzonych w kilka wejść. Tworzy dobrze zorganizowane grupy rodzinne, które zaciekle bronią swego terytorium przed obcymi szczurami. Na terenach niezamieszkanych zbiera się w kolonie mogące liczyć 200 osobników. Szczur wędrowny jest wszystkożerny, ale ważną rolę w jego jadłospisie odgrywa pokarm zwierzęcy. Zjada owady, małe ptaki, jaja, ryby, padlinę, ale w stadzie potrafi atakować stworzenia dużo większe od siebie, np. króliki, prosięta, a nawet dzieci. Oprócz tego żywi się nasionami, owocami, warzywami, odpadkami, karmą dla bydła.

 
Szczur wędrowny żyje 3 -6 lat.
 
W dziejach ludzkości w wyniku chorób przenoszonych przez szczura wędrownego zginęło więcej osób niż we wszystkich wojnach razem.